Bułat Okudżawa

Piosenka o papierowym żołnierzyku

Raz pewien żołnierz sobie żył,
odważny i zawzięty,
lecz cóż?... zabawką tylko był,
z papieru był wycięty.

     Choć zmieniać świat i zwalczać zło
     niezmiennie był gotowy,
     lecz nad łóżeczkiem wisiał, bo
     tylko był papierowy.

Pod kule chętnie by, jak w dym,
szedł za was bez namowy,
i mieliśmy sto pociech z nim -
był przecież papierowy.

I nigdy mu nie zwierzał sztab
tajemnic swych wojskowych.
A czemu tak? Dlaczego tak,
że był on papierowy.

     Wyzywał los, w pogardzie miał
     tchórzliwych maruderów,
     i "Ognia! Ognia!" ciągle łkał,
     choć przecież był z papieru.

Niejeden wódz już w ogniu znikł,
niejeden szeregowy...
I poszedł w ogień...
Zginął w mig nasz żołnierz papierowy..